Α)Κατακράτηση πλακούντα: κατακράτηση αποκολλημένου πλακούντα/ πλακούντας με μερική ή ολική προσκόλληση/ στιφρός πλακούντας (πλακούντας με ανώμαλη πρόσφυση στο μυομήτριο).
Β)Πρωτοπαθής αιμορραγία μετά τον τοκετό: κατακράτηση πλακουντιακού ιστού, ενδομήτρια μόλυνση με ή δίχως κατακράτηση προϊόντων, παλινδρόμηση μήτρας με αργό ρυθμό, ανεπαρκής παροχέτευση λοχίων.
Αιμορραγία μετά τον τοκετό
Η αιμορραγία είναι η τρίτη συχνότερη αιτία μητρικής θνησιμότητας. Ως αιμορραγία μετά τον τοκετό (ΑΜΤ) ορίζεται η απώλεια αίματος πάνω ή ίσο από 500 ml κατά τον τοκετό. Οι γιατροί συνήθως υποτιμούν την απώλεια του αίματος κατά 30-50%. Η μέση απώλεια αίματος μετά τον κολπικό τοκετό είναι 500 ml με το 5% των γυναικών να χάνουν >1000 ml. Η απώλεια αίματος στις καισαρικές κυμαίνεται γύρω στα 1000 ml. Πρόσφατα ως αιμορραγία μετά τον τοκετό ορίστηκε η πτώση του αιματοκρίτη μέχρι 10% από την εισαγωγή της ασθενούς ή ως αιμορραγία που απαιτεί μετάγγιση.
Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν ένα προηγούμενο ιστορικό με αιμορραγία μετά τον τοκετό, την εμβρυϊκή μακροσωμία, την πολύδυμη κύηση, την προεκλαμψία, την παχυσαρκία, την ενδοαμνιακή λοίμωξη, τα μυοχαλαρετικά φάρμακα (νιτρώδη), πρόκληση τοκετού, καισαρική τομή και τον επεμβατικό κολπικό τοκετό. Σε γυναίκες με υψηλό κίνδυνο για αιμορραγία, ενημερωθείτε για την ομάδα αίματος, κάντε διασταύρωση προϊόντων αίματος και συνεννοηθείτε για έγκαιρη αναισθησία.
Αιτίες:
Η πιο συχνή αιτία αιμορραγίας μετά τον τοκετό η ατονία της μήτρας. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την υπερδιάταση της μήτρας (που οφείλεται σε πολυάμνιο, πολύδυμη κύηση, εμβρυϊκή μακροσωμία), τη μεγάλη πολυτοκία, τον γρήγορο ή παρατεταμένο τοκετό, τη λοίμωξη, προηγούμενη ατονία της μήτρας και τη χρήση μυοχαλαρωτικών της μήτρας. Αντιμετώπιση: Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή.
Η φαρμακευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τα παρακάτω:
Ωκυτοκίνη 10-40 μονάδες σε 1 L φυσιολογικού ορού ή Ringer ΄s που χορηγούνται σε ΕΦ έγχυση. Μπορεί να χορηγηθεί και ΕΜ. Οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνει ναυτία και έμετο και δηλητηρίαση εξ ύδατος.
Μεθυλεργονοβίνη 0,2 mg IM (ποτέ ΕΦ) κάθε 2-4 ώρες. Οι παρενέργειες μπορεί να είναι ναυτία, έμετο και αγγειόσπασμο (υπέρταση και μυοκαρδιακή ισχαιμία). Οι αντενδείξεις περιλαμβάνουν την υπέρταση και τη στεφανιαία ανεπάρκεια.
Αιμαβάτη 0,25 mg IM κάθε 15-90 λεπτά για μέγιστο οκτώ δόσεων. Οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, εμετό, διάρροια, έξαψη, πυρετό, αγγειόσπασμο και βρογχόσπασμο. Οι αντενδείξεις περιλαμβάνουν καρδιακή, πνευμονική, νεφρική και ηπατική νόσο.
Δινοπροστόνη 20 mg από τον κόλπο, από το στόμα ή από το ορθό κάθε 2 ώρες. Οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία και εμετό, διάρροια, κεφαλαλγία, πυρετό και αγγειοδιαστολή. Η υπόταση αποτελεί αντένδειξη.
Μισοπροστόλη 1000 mg από το ορθό. Οι παρενέργειες είναι σπάνιες. Η ρήξη της μήτρας είναι μια σπάνια αλλά επικίνδυνη αιτία αιμορραγίας μετά τον τοκετό, που επιπλέκει 1 σε 2000 τοκετούς. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν προηγούμενη καισαρική τομή, τον αποφρακτικό τοκετό, την υπερβολική χρήση ωκυτοκίνης, το ανώμαλο σχήμα του εμβρύου, την μεγάλη πολυτοκία και τους χειρισμούς στο σώμα της μήτρας κατά τον τοκετό. Η αντιμετώπιση γίνεται με ερευνητική λαπαροτομία και χειρουργική αποκατάσταση ή υστερεκτομία (Norwitz et al., 2011).
Τραυματισμός του περινέου
Αν κατά τον τοκετό υπάρχει τραύμα στο περίνεο, τότε ο μαιευτήρας θα προχωρήσει σε συρραφή των μυών και του δέρματος της περιοχής, υπό τοπική αναισθησία, ώστε να επιταχυνθεί η ίαση. Συνήθως τα ράμματα αυτά αρχίζουν να απορροφώνται μετά από μία με δύο εβδομάδες, αλλά μερικές φορές η πλήρης εξαφάνισή τους απαιτεί ακόμα και ένα με δύο μήνες. Όσο τα ράμματα απορροφώνται, συχνά μπορεί η γυναίκα να βλέπει μικρά κομμάτια κλωστής να βγαίνουν από τον κόλπο της. Αν τα ράμματα είναι εστία ενόχλησης, μπορεί να ζητήσει από τον θεράποντα μαιευτήρα της να αφαιρέσει τα όποια υπολείμματα ράμματος. Τα στενά ρούχα και εσώρουχα μπορεί να προκαλέσουν, λόγω της τριβής, ερεθισμό στο περίνεο. Επομένως, καλό είναι η γυναίκα να φοράει άνετα βαμβακερά εσώρουχα και φαρδιά παντελόνια ή φούστες μέχρι την ίαση του τραύματος του περινέου. Επειδή όταν μια γυναίκα είναι ξαπλωμένη ανάσκελα, το περίνεο πιέζεται έτσι μπορεί να δοκιμάσει να κοιμάται σε πλάγια θέση (Norwitz et al., 2011).
Τραυματισμός του περινέου
Αν κατά τον τοκετό υπάρχει τραύμα στο περίνεο, τότε ο μαιευτήρας θα προχωρήσει σε συρραφή των μυών και του δέρματος της περιοχής, υπό τοπική αναισθησία, ώστε να επιταχυνθεί η ίαση. Συνήθως τα ράμματα αυτά αρχίζουν να απορροφώνται μετά από μία με δύο εβδομάδες, αλλά μερικές φορές η πλήρης εξαφάνισή τους απαιτεί ακόμα και ένα με δύο μήνες. Όσο τα ράμματα απορροφώνται, συχνά μπορεί η γυναίκα να βλέπει μικρά κομμάτια κλωστής να βγαίνουν από τον κόλπο της. Αν τα ράμματα είναι εστία ενόχλησης, μπορεί να ζητήσει από τον θεράποντα μαιευτήρα της να αφαιρέσει τα όποια υπολείμματα ράμματος. Τα στενά ρούχα και εσώρουχα μπορεί να προκαλέσουν, λόγω της τριβής, ερεθισμό στο περίνεο. Επομένως, καλό είναι η γυναίκα να φοράει άνετα βαμβακερά εσώρουχα και φαρδιά παντελόνια ή φούστες μέχρι την ίαση του τραύματος του περινέου. Επειδή όταν μια γυναίκα είναι ξαπλωμένη ανάσκελα, το περίνεο πιέζεται έτσι μπορεί να δοκιμάσει να κοιμάται σε πλάγια θέση (Norwitz et al., 2011).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου